Muy agradecido a Pedro J. Plaza por esta excelente reseña académica de Otras nubes.
Presentación del poemario 'Línea discontinua (Pre-textos) de José Manuel Mora Fandos en la Central de Callao
#AgendaLaCentral
— La Central en Madrid (@LaCentralenMad) May 5, 2021
✍️PRESENTACIÓN Y FIRMA: "Línea discontinua", de José Manuel Mora Fandos @PreTextosLibros
📅 Martes 25 de mayo de 2021, 19h
La Central de Callao / Online
🟢Aforo limitado. Imprescindible inscripción previa.
+INFO 👉https://t.co/2h1b0EprUr pic.twitter.com/W7eUzZDKco
#Presentación ✍️
— La Central en Madrid (@LaCentralenMad) May 25, 2021
"Línea discontinua" @Morafandos @PreTextosLibros
Gracias a todos los que habéis reservado para venir y a los que os habéis conectado desde casa ❤️@gmarcoremon #Poesía pic.twitter.com/y86XKxDXZ4
Traducción al polaco de 5 poemas
Las estudiantes de filología hispánica de la Universidad Pedagógica de Cracovia en Polonia, Ewelina Czernikiewicz y Justyna Bieniek, tradujeron al polaco los 5 poemas que aparecieron en Zenda. Estoy muy agradecido.
WYLUDNIENIE
Mojemu ojcu
Podczas
sierpniowych drzemek w Marze,
zanurzaliśmy się się w gorących
wydmach
w stodole, z czystej nudy.
Leniwy podmuch
wiatru
między wzgórzami
pieścił moją twarz
- gładszą niż
twoja -
a w myślach maki kołysały się
jak łaskotane
dziecko, którym byłeś.
Do tego lata wracamy mimochodem
-
bez czasu na sen -
a pył z chmur na horyzoncie
pojawia się
bez naszej wiedzy
jak w naszych kieszeniach:
przeszłość,
tutaj, wydaje się jedynym
zrozumiałym przeznaczeniem.
Traducción Justyna Bieniek
HISTORIA
JEST NIESPRAWIEDLIWA W ROZDZIELANIU WIECZNOŚCI
W 1977
roku, na nagraniu z konferencji Borgesa,
pewien mężczyzna
kaszle;
wraz z nieśmiertelnym słowem Borgesa
pozostaje
nieśmiertelny kaszel anonimowego przeziębionego
człowieka.
Wtedy zastanawiam się jak wieczność rozdzielana
jest
między ludzi;
myślę o robotniku (niepodzielnej
jednostce),
który przeszedł do historii jako złożona
abstrakcja niemieckiego filozofa
z pewnym podobieństwem do
Świętego Mikołaja z Coca-Coli,
albo o tym, który wykonał
pędzel którym namalowano Słoneczniki
lub
o rzemieślniku wykonującym lustra, którego dzieło kończy się,
gdy ktoś
urodziwy je kupi
albo o szklarzu, który oprawił
piękno krajobrazu tego pokoju
lub, z drugiej strony, jak
nazywałaby się pięta
przed śmiercią Achillesa.
Chodzi
tu o dzieło uzupełniające się
między kaszlem a
głosem,
pędzlem a obrazem,
szkłem a lustrem i jego
krajobrazem.
Nawet jeśli na to nie zasługuję,
pozwól mi
kaszleć, kiedy będziesz opowiadać o swoim życiu.
Traducción
Justyna Bieniek
KTOŚ PATRZY KU HORYZONTOWI
Chcę
mówić bezustannie “Jak pięknie!”
Alba Flores Robla
Któregoś
razu rozmawialiśmy
o tym, że podmuch pociągu podnoszący
sukienkę,
ślady zmieszane w błocie,
pasterze, owce,
kije,
śpiew - który nas budzi - ptaków
są prawdziwe i
lepsze niż ten wiersz.
Z czasu, który dzieliliśmy, zostaliśmy
tylko
po to, żeby dojrzeć, między wątpliwością a
światem,
słonecznymi porankami podobnymi do ram
naszego
życia gdy podpieraliśmy łokcie.
Nieśmiałość sprawia, że
jesteśmy bardziej ludzcy.
I nadchodzi podmuch wiatru i
najlepszy wers brzmi: jak pięknie.
Nie wiem dlaczego przestają
śpiewać już ptaki
i patrzę na ciebie, a ty potwierdzasz: jak
pięknie,
i nie mówisz głośno i podajesz mi dłoń,
i
staje się dla mnie dłonią z błota,
i męczę się, i
rozluźnia się uścisk,
i mówię jak pięknie, i patrzę na
ciebie przez
krajobraz i rozumiem, że nie próbuję
stworzyć
lub pozorować horyzontu
tylko oprawić go
aby ktoś mógł
ku niemu patrzeć.
Traducción Ewelina Czernikiewicz
CZASAMI
MIŁOŚĆ TO MAŁE WYGNANIE
Czekałem na ciebie samotnie o
świcie.
Przywykłem do powolnego powrotu
do domu, każdego
dnia, godzinę po południu,
patrząc na trawę, pomagając, od
czasu
do czasu, mrówkom z gałęziami, które ptaki
przyniosły
w dziobach. Wyrwałem kartki z kalendarza,
jak ktoś kto
zastanawia się czy przyjdzie czy też nie.
A ty mogłabyś być
gdziekolwiek,
szczęśliwa że mnie nie kochasz - i to prawda i
mój nawyk -,
z miastem samotnych mężczyzn czekających na
ciebie.
Tak więc wróciłem do domu.
Moją laską młodego
pielgrzyma
naznaczyłem na drogach powrotnych
trzy ślady
tak jak Duch Święty.
Jakiś kłos wszedł mi do
skarpetki,
ignorowałem go dopóki nie sprawiał mi bólu,
dopóki
nie przypomniał mi o was.
Mimowolnie skończyłem
tam gdzie chciałem.
Żeby moje buty oznajmiły mój powrót,
w
ciągu paru godzin spacerowałem kilkukrotnie.
Wyprostowałem
plecy, żeby ukryć
mój wizerunek mężczyzny, który późno
wraca.
I
zapytałem o Juana, Álvaro, Sergia,
zapytałem o przyjaciół
mojego życia.
Zanim odszedłem, powiedziałem im: Jutro się
zobaczymy,
jak fray Luis, i mam nadzieję, że was nie usłyszę
-
z pleśnią na języku, z szarą radością
wieku w oczach
szepcząc do was żeby
nie rozbudzić wspomnień - «Nie ma go
tu, Guillermo zniknął.»
I dzisiaj opuszczam twoje porzucenie
i nie mogę znaleźć mojego imieniaw szmerach: Przybywa nieczysty bo
wpadł
w objęcia przez swoją niepewną podróż.
Spokojnie
go pocałowali i wytarli kurz
w drodze powrotnej z przesuszonymi
ustami.
Nie spotkałem się także z moją dobrą
przyjaciółką.
Poddała się jak sierpniowy deszcz mojej
przeszłości;
i wiem, że czekała na mnie, a ja nie brałem
jej pod uwagę.
W końcu wszedłem do mojego domu.
Dozorca
spojrzał znad gazety
jakby sugerował: Jakie znaczenie ma
powrót z twojego
wygnania, jeśli nie pozostał nikt, kto by
cię kochał.
Traducción Ewelina Czernikiewicz y Justyna Bieniek
Recital #PoetaZetas del Instituto Cervantes de Estocolmo y traducción al inglés
Continúa el recital poético en línea #PoetaZetas con la voz de @gmarcoremon y su poema La historia es injusta repartiendo eternidades.
— Instituto Cervantes Stockholm (@IC_Stockholm) May 9, 2021
Lee más aquí: https://t.co/XNFaRmJxID@benclarkpoeta @InstCervantes @Bibliotecas_IC @EmbEspEstocolmo @PremioAdonais @EdicionesRialp @edieci6 pic.twitter.com/iTa8JK9e5C
"Continúa el recital poético en línea #PoetaZetas con la voz de Guillermo Marco Remón y su poema La historia es injusta repartiendo eternidades. #PoetaZetas es una actividad promovida por el Instituto Cervantes de Estocolmo y coordinada por el poeta y traductor Ben Clark, que pretende dar visibilidad a esta nueva generación de poetas españoles y dar a conocer su trabajo al gran público. Quince autores menores de 30 años leerán cada domingo una de sus composiciones como muestra de su voz poética particular."
https://cultura.cervantes.es/estocolmo/es/poetazetas:-guillermo-marco-rem%C3%B3n/141172
HISTORY SHARES ITS ETERNITIES UNEQUALLY
In 1977, during the recording of a lecture by Borges, a man coughs;
the immortal teachings of Borges are now
accompanied by the cough of an anonymous man with the flu.
I’ve been thinking how eternity is shared
among men;
I wonder about the worker (an indivisible individual)
that went down in History as the complex abstraction of a German philosopher
that looked a little like Coca-Cola’s Father Christmas,
and the one that made the paintbrush that painted the Sunflowers,
and the mirror maker whose work is complete when it is bought by someone beautiful,
and the glazier that framed the dazzling view of this room
—on another note, what was the heel called before Achilles died?
It is a complementary undertaking
between the cough and the voice,
between the paintbrush and the painting,
between the glass and the mirror and its scenery.
Though I do not deserve it,
allow me to cough when you talk about your life.
(Traducción Ben Clark)
Lectura en el Retiro por parte de RNE y el Instituto Cervantes para el Día Mundial de la Poesía
"Radio Nacional de España y el Instituto Cervantes han sumado de nuevo esfuerzos para ofrecer este domingo, Día Mundial de la Poesía 2021, una lectura pública ininterrumpida de poemas a cargo de algunos de los más reconocidos poetas y escritores españoles. Ha sido en el Parque del Retiro, un paisaje estrechamente vinculado a la literatura, al ser la ubicación de la Feria del Libro de Madrid.
En 1999, la Unesco declaró el 21 de marzo como el Día Mundial de la Poesía para celebrar, en sus propias palabras, "una de las formas más preciadas de la expresión e identidad y lingüística de la Humanidad". De ese modo, cada 21 de marzo, el organismo internacional invita, no solo a la lectura de poemas, sino también al recuerdo y honra de quienes la hacen posible: los poetas.
La poesía en la voz de grandes autores.
A esta lectura pública han acudido, entre otros, Luis García Montero (poeta y director del Instituto Cervantes), Ignacio Elguero (poeta y director de Radio Nacional de España), Luis Alberto de Cuenca, Manuel Vilas, Raquel Lanseros, Isabel Pérez Montalbán, Jesús Munárriz, Benjamín Prado, Chus Visor, Antonio Lucas, Vanesa Pérez Sauquillo, Begoña M. Rueda , Javier Lostalé, Fernando Beltrán, Raquel Vázquez, Joaquín Pérez Azaústre, Ernesto Pérez Zúñiga, Julieta Valero, Diego Doncel, Adolfo García Ortega, Rosana Acquaroni, Rafael Morales, Sergio C. Fanjul y Liliana Peligro, Martha Asunción Alonso, Juan Marqués, Mariano Peyrou, Rocío Acebal Doval, Aarón García Peña, Sara R. Gallardo, María Nieto, Paloma Camacho, Verónica Aranda, Rafael Soler, José Cereijo, Constantino Molina, Guillermo Marco Remón, Gema Palacios, Alberto Chessa, Álvaro Petit, Marta Jiménez, Oscar Martín Centeno, Álvaro Tato, Ben Clark, Jorge Urrutia, Almudena Guzmán, Ángel Petisme, Ariadna G. García, Jesús García Calero, Javier Rodríguez Marcos o Emilio del Río."
https://www.rtve.es/television/20210321/dia-mundial-poesia/2082867.shtml
Publicación de 'Árboles frutales'
Adrián Viéitez
https://editorialdieciseis.com/producto/arboles-frutales-antologia-recopilada-por-adrian-vieitez/
Participación en las jornadas 'Escribir en tiempos de la COVID19' de la Universidad Complutense de Madrid
"Como disciplina emergente, la Escritura Creativa va abriéndose camino tanto en los planes de estudio universitarios españoles e internacionales como en el ámbito de la reflexión crítica y de la investigación científica. En concreto, el Máster en Escritura Creativa de la Universidad Complutense de Madrid (MUEC UCM) es uno de los títulos que han abierto este recorrido a través de la Academia en estudios de la sección de tercer ciclo. Al iniciarse la 8ª edición del MUEC UCM, con el comienzo del curso 2020/2021, pretendemos consagrar espacio y tiempo a la reflexión y al diálogo entre creadores, investigadores, docentes, estudiantes y público, con el objetivo de compartir saberes y resultados de docencia, investigación, creación y transferencia.
Este encuentro será de carácter nacional e interuniversitario, pues contará con la participación de un gran número de escritores y representantes de títulos superiores en Escritura Creativa procedentes de las universidades de Alcalá de Henares, Pompeu Fabra y Sevilla.
Las jornadas tendrán lugar entre los días 26 y 29 de octubre de 2020 a través de la plataforma Google Meet. Los enlaces a cada una de las sesiones están disponibles en la página del programa del evento."
Charla sobre Inteligencia Artificial en el Ayuntamiento de Rivas-Vaciamadrid
Guillermo Marco Remón abrirá la sesión de ‘Palabras en vuelo’ que el jueves 15 de octubre, a partir de las 20:00 horas, tendrá lugar en la Sala Pedro Zerolo del Edificio Administrativo del Ayuntamiento. Marco es ingeniero de computadores con máster en Inteligencia Artificial y su trabajo de Fin de Grado sobre la creatividad literaria de las Inteligencias Artificiales fue premiado por una empresa del sector. Es investigador en Procesamiento de Lenguaje Natural.
https://www.rivasactual.com/inteligencia-artificial-el-arte-del-aforismo-y-el-significado-de-algunas-leyendas-en-una-nueva-etapa-de-palabras-en-vuelo/
Vídeo de la charla:
Suscribirse a:
Entradas (Atom)